Przeciążenie
10 sierpnia 1628 roku należał do mrocznych dni w historii żeglugi morskiej. Tego dnia królewski okręt wojenny Vasa wyruszył w swój dziewiczy rejs. Jego budowała trwała dwa lata, otrzymał niezwykle kosztowne i wykwintne wykończenie i umieszczono na nim 64 działa armatnie. Był dumą szwedzkiej marynarki wojennej. Niestety, okręt ten zatonął już po dwóch kilometrach od opuszczenia portu. Co poszło źle? Przyczyną stał się nadmiernie ciężki ładunek, który pociągnął okręt na dno.
Mistrzowski dobór
Moja żona, Janet, na 65 urodziny kupiła mi gitarę Dreadnought D-35. Stworzono ją na początku XX wieku i jej rozmiary były większe niż większości gitar jej współczesnych. Wyróżnia ją mocne i głośne brzmienie. Jej nazwa bierze się od wielkiego okrętu wojennego z I Wojny Światowej, HMS Dreadnought. Tył gitary D-35 jest unikalny. Z powodu deficytu dużych kawałków drzewa różanego, twórcy gitary pokusili się o pewną innowację i połączyli razem trzy mniejsze kawałki drewna, co zaowocowało pełniejszym jej brzmieniem.
Regenerujące Boże Słowo
Kiedy byłem chłopcem, nasza rodzina nieraz podróżowała po stanie Nevada. Bardzo lubiliśmy tam oglądać pustynne burze. W połączeniu z błyskawicami i piorunami, wielkie masy wody w jednej chwili pokrywały ogromne połacie pustynnego piasku tak daleko jak sięgał wzrok. Chłodzący wpływ wody odświeżał ziemię i nas samych.
Jak mógłbym pomóc?
Zeszłej zimy nasze miasto nawiedziła burza śnieżna. Setki oblodzonych gałęzi opadło na linie wysokiego napięcia, pozostawiając bez prądu tysiące firm i domów mieszkalnych na kilka dni. Nasza rodzina zapewniła sobie minimalną ilość prądu niezbędnego dla domu, posługując się generatorem, ale mimo to nie mogliśmy przyrządzać ciepłych posiłków. Wybraliśmy się więc do miasta szukając jakiejś czynnej restauracji czy baru. Jechaliśmy bardzo długo nie mogąc nic znaleźć. W końcu trafiliśmy na restaurację posiadającą dopływ prądu, serwującą wyłącznie śniadania, ale wypełniał ją ogromny tłum równie głodnych, jak my, klientów.
W imię Jezusa
Moje ulubione zdjęcia zostały zrobione podczas rodzinnego obiadu. W albumie zachowały się fotografie tatusia, jego synów i ich żon wraz z wnukami w chwili dziękczynnej i wstawienniczej modlitwy. Tatuś był już po kilku wylewach i nie potrafił się wyrażać tak dobrze, jak zazwyczaj. Podczas tamtej chwili jednak usłyszałem, jak mówił z serdecznym przekonaniem: „Prosimy o to w imieniu Jezusa!”. W rok później tatuś odszedł z tego świata przed oblicze Tego, w którego imieniu pokładał wielką ufność.
Nasze życie jest elementarzem
Elementarz The New England Primer został wydany pod koniec XVII wieku. W koloniach, które później stały się Stanami Zjednoczonymi, był szeroko wykorzystywanym źródłem. Ów pierwszy amerykański podręcznik opierał się głównie na Biblii. Wykorzystywał obrazy i rymy pochodzące z Pisma Świętego, pomagając dzieciom w nauce czytania. Zawierał on również modlitwy w rodzaju: „Gdy kładę się nocą na łoże, strzeż mej duszy, o Boże. Gdy umrę nim zbudzić się muszę, zabierz Panie mą duszę”. W kolonialnej Ameryce przekazywano w ten sposób wiarę następnemu pokoleniu. Była to również wola Boża w stosunku do starożytnego Izraela i Jego wybranego ludu, zgodnie z V Mojżeszową 6:6-7: „Niechaj słowa te które Ja ci dziś nakazuję będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając.”
Naczynie z tykwy
Przed wojną domową w Ameryce (1861–1865), uciekający niewolnicy znajdowali wolność dzięki wykorzystywaniu tzw. kolei podziemnej. Nazywali tak potajemne szlaki wiodące z południa na północ oraz abolicjonistów, którzy im pomagali w ucieczce. Niewolnicy wędrowali nocą przez wiele mil, podążając za światłem „tykwy do picia”. Była to nazwa szyfru określającego gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy, która wskazuje na gwiazdę Północy. Niektórzy wierzą, że uciekinierzy posługiwali się również szyfrem ukrytym w słowach piosenki pt. „Podążaj za tykwą do picia” by nie zabłądzić podczas podróży.
Razem
Przez wiele lat, między fortepianem żony i moim banjo panowało niezręczne milczenie, a ich wzajemny kontakt był rzadki. Gdy jednak Janet kupiła mi nową gitarę na urodziny, zainteresowała się nauką na moim instrumencie. Jest bardzo zdolnym muzykiem, więc wkrótce zaczęliśmy razem grać pieśni chwały. Lubię mówić, że w naszym domu pojawił się nowy „związek uwielbienia”.
Czego się spodziewasz?
C.S. Lewis w swojej książce pt. Bóg na ławie oskarżonych, napisał: „Wyobraźmy sobie grupę ludzi, mieszkającą w tym samym budynku. Połowa z nich uważa, że jest to hotel, a druga – że to więzienie. Ci, którzy sądzą że to hotel, mogą sądzić, iż jest nie do zniesienia, a ci, którzy uważają go za więzienie, mogą twierdzić, że jest zaskakująco wygodny”. Lewis w sprytny sposób wykorzystał kontrast między hotelem a więzieniem by zilustrować w jaki sposób patrzymy na życie przez pryzmat własnych oczekiwań. Mówi on: „Jeśli sądzisz, że ten świat jest miejscem, które ma nas uszczęśliwiać, a jednocześnie uważasz, że jest nie do zniesienia, potraktuj go jako miejsce do ćwiczenia i korekty, a nie będziesz się w nim czuł tak źle”.
Średniowieczny posiłek
Uczestniczyłem kiedyś w konferencji na temat średniowiecza. Na jednym z seminariów przygotowywaliśmy posiłki typowe dla tamtych czasów. Mieliliśmy cynamon tłuczkiem i moździerzem a z owoców robiliśmy dżem. Cięliśmy pomarańcze na kawałki i gotowaliśmy je z miodem i imbirem by otrzymać słodkie przekąski. Ubijaliśmy migdały i mieszaliśmy z wodą i innymi składnikami by sporządzić migdałowe mleko. Na główne danie przygotowywaliśmy całe kurczaki z ryżem. Kosztowanie średniowiecznych przysmaków było bardzo przyjemnym doświadczeniem kulinarnym.
Urodzony by ratować
Po ataku terrorystycznym i zniszczeniu Twin Towers w Nowym Yorku 11 września 2001 roku, Cynthia Otto zajmowała się psami ratowniczymi. Kilka lat później założyła ośrodek, w którym szkolone są małe szczenięta by pomagać w ratowaniu ofiar kataklizmów.
Utrata pamięci
Czasami, gdy doświadczamy utrapień, dostajemy duchowej amnezji i zapominamy o Bożej łasce. Dobrym sposobem wykształtowania w sobie wdzięcznego serca jest świadome poświęcanie czasu na przypominanie sobie Bożej pomocy w przeszłości i składanie Mu dziękczynienia.